W parku nadziei
ławka wspomnień zatrzymała ciepło
tamtych dni
wiatr kołysze drzewa tworząc
barwny kobierzec
krople deszczu wystukują
smutną melodię
myśli schowały się pod parasol
malując obrazy złocistej jesieni
i niebo w kolorze szaroniebieskim
kolejne dni wypełnię tęsknotą
w parku nadziei opadł
ostatni liść
https://www.youtube.com/watch?v=w6ccbOC0XUI
autor
Mgiełka028
Dodano: 2021-02-14 14:50:56
Ten wiersz przeczytano 1576 razy
Oddanych głosów: 65
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
Elu, piękna melancholia,
"w parku nadziei opadł
ostatni liść", pozdrawiam ciepło.
Smutno ale lirycznie
Czy to parasol na deszcz czy to parasol na Słońce
wiersz jakże życiowy.
Ech, smutno...
Wolalbym wiersz bez ostatnich dwoch wersow...
posmutnialem.
Piekna liryka?... Nie! Przepiekna!
Pozdrawiam Elu Cieplo. :)
Ach, jak pięknie
zachwycona melancholią
pozdrawiam serdecznie :)
Poczułam żałość, ale przecież nigdy nie wiemy, czy to
ostatni opadły liść w naszym życiu, czy też ostatni
liść tej jesieni. Życzę, żeby nadzieja obudziła się na
nowo, a smutne myśli przeminęły wraz z piękną melodią
i deszczem.
Pozdrawiam serdecznie.
Nadzieja niech będzie zawsze z Tobą
Pozdrawiam ciepło :)
Wiersz przeczytałem, smutek pogoniłem,
w parku nadzieję ze snu obudziłem...
Wiara w lepsze jutro czyni cuda.
Bardzo fajny,lekko smutny wiersz.
Serdecznie pozdrawiam Elu życząc miłego wieczoru :)
Ślicznie dziękuję za odwiedziny, czytanie i komentarz,
z plusikiem serdecznie pozdrawiam, popołudnia i
wieczoru miłego.
https://www.youtube.com/watch?v=X4ly5kO3JdQ
Piekna liryka, pozdrawiam:)
Za Markiem. Głęboko posunięte, w przeszłość
wspomnienia.
Ten zwrot " barwny kobierzec" , można traktować jako
związek frazeologiczny, który ściśle wiąże całość
wiersza!
Nadzieja zawsze jest Elu!
Podoba mi się całość... choć nostalgią powiewa, to
życzę Peelce jak najlepiej.
Pozdrowienia ciepłe ślę
Życiowy przekaz w smutnym tonie.
Cóż jest warte życie bez nadziei.
Mimo wszystko jeszcze nie wygasła. Mała jej iskierka
sprawi, ze owe trudne chwile pójdą w zapomnienie.
Pozdrawiam.
Marek
Przyjdzie wiosna, ławkę ogrzeją znowu promienie
słońca, dając nadzieję. Tęsknota odejdzie, robiąc
miejsce miłości.
Pozdrawiam.
Nadzieja nigdy nie umiera. Pozdrawiam :)