W parze z przeznaczeniem...?
Słońce zapomniało
o mojej krainie
na ścieżkach miłości
pyłkiem moje imię...
Wiatr go nieustannie
znosi i nim miota
dokąd teraz pójdę?
pod rękę z tęsknotą....
Myśli strzępkiem rozmów
rozmowy bez echa...
stoję zagubiona
i tylko z daleka
mój sen drogowskazem
i moje pragnienie...
Mam nadzieję że idzie
w parze z przeznaczeniem....
autor
Spiaca Lady
Dodano: 2007-08-29 16:13:55
Ten wiersz przeczytano 491 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Z bólu serce się samo zamyka, ale bądź optymistką i
jeszcze je otworzysz gdy zagra inna muzyka. Życzę Ci
tego z całego serca. Wiersz przesiąknięty żalem ale
gdzieś tam na dnie nutka optymizmu tli się a to dobry
znak.
przeznaczenie podażą za nami jak los i jego
cien...delikatnie brzmi to slowo w twoich
wersach...dobry wiersz..
i nic tu człowiek nie wymyśli - od przeznaczenia nie
ucieknie nikt, tak jest ustawiony świat.
Jeśli przeznaczenie istnieje, to na pewno idzie z nim
w parze. Podoba mi się pierwsza zwrotka, szczególnie
ostatni jej wers. Tak ładnie ujęta kruchość ludzkiego
losu...
ja też mam nadzieję, że Twoje pragnienia idą w parze z
przeznaczeniem- szczęśliwym przeznaczeniem. Przecież
gdzieś.. na końcu każdej drogi jest własnie to miejsce
do którego dążymy...
kiedyś ktoś mi powiedział ,że nasza podświadomość ma
wielki wpływ na życie jeśli dobrze nią pokierujemy
właśnie ten sen stanie się realnym
przeznaczaniem....bardzo ładny wiersz....brawo....