Pasażer
Protoocean
Zbiorniczek na życie
Statysta we własnym filmie
Jak długo
obnosiłem się zamiarem
obecności
czterdziesty drugi tydzień
rozwiązanie
paradoksu Fermiego
Szukamy obcych
Jakby nie dość ich było
na placach
przed kościołami
Życie na Marsie
może ono jest
dostojne
nie płacze
z dziećmi na rękach
Tak siedział kosmos i dumał
Nad ważką materią
kultur mikrobów
autor
Feliks K.
Dodano: 2020-12-04 13:48:18
Ten wiersz przeczytano 258 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Rozbudzający wyobraźnię przekaz. Skłaniasz czytelnika
do przemyśleń nad istotą naszego życia.
Pozdrawiam.
Marek
... dobry tekst. Zmusza do myślenia, fajny zapis...
kosmos ma to gdzieś. Materia żyje, zdycha, grunt, że
on potężny, może się chełpić.