paskudnie

ciekawy i wyjątkowy wiersz,
ciepło pozdrawiam :)

Alino, dziękuję za niezwykle ciekawy, mądry i wnikliwy
komentarz. Serdeczności.

Tak to widzę, że tu nic nie da się powiedzieć. Osoba
mówiąca takie słowa jest może w najróżniejszych
myślach, stanach, potrzebie życia.
Nie da się jej wyjawić - wiem, znam uczucie... ktoś
też tak miał, bo każdy ma po swojemu. Tu nie ma
podpowiedzi, gdzie ten cichy kąt na przetrwanie.
Może obecność, odezwanie się się, czasem namówienie na
coś zakazanego sprawi, że pub zostanie poza
zainteresowaniem tego, kto nie chce "chwili na
refleksję".
Zobojętnienie chyba nieosiągalne.
Pat.
Ale... wola niepogrążenia się i wytrwanie - to może
droga do życia?
Demono, to wyjątkowy wiersz, z ogromną wagą słów.
Pozdrawiam Cię, życząc szczęścia do zdrowia.

Też znam
Pozdrawiam raz jeszcze Danusiu:-)

Często tak czuję. Dobrze ujęte.

...uderzyłaś w najczulsze struny...

Znam taki stan...

janusze.k tak nawet zaniosą.
filutek82 masz rację od życia i od śmierci nie da się
uciec.
Stumpy, dziękuję, tak to bardzo osobiste przemyślenia.

Dziękuję Panom za czytanie i refkleksje. Serdeczności.

podobno jak się zestarzejemy tam nas zaprowadzą

Z mrocznego pabu też wyproszą przed zamknięciem,
więc to chwilowe rozwiązanie, ale czy skuteczne.
Od życia i od śmierci, nie da się uciec.
Pozdrawiam.

bardzo mądre przemyślenia i ładny wiersz,taki osbisty.

chacharku, tak myślisz? chyba jednak nie podzielam tej
myśli. Serdeczności.
kolejnym gościom dziękuję za wgląd. Pozdrawiam.

Zobojętnienie to najgorsze
rozwiązanie, zawsze jest
szansa by dalej jednak świadomie
z sensem żyć.
:)
Serdecznie pozdrawiam!

może lepiej umrzeć za młodu

Bardzo refleksyjny wiersz, mądrze i błyskotliwie
spuentowany.
Pozdrawiam