Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Pasterka

Pisane po północy

Kiedy Jezus rodził się w stajence
może gdzieś w słowiańskiej ziemi
na łożu śmierci, otoczony wnukami, córkami i synami leżał mąż, ojciec, dawniej wojownik wsławiony bitnością nad hordami zza Odry.
I umierał pogodnie, szczęśliwy ze spełnionej ziemskiej doli.

Ten rok dziwny był też, pełen śmierci. W wigilijny wieczór nie ujrzałem gwiazdki, nie było śniegu nawet za oknem.

Tylko śmierć przyszła.
Pytam ją, pytam głupio ze swej natury - Gdy przyjdziesz... co mi dasz?
Śmierć milcząco spojrzała na mnie pustką oczodołów.
Zapytałem więc - Kiedy przyjdziesz?
Odpowiedziała mi pytaniem - Romantykiem jesteś, tak?
Zapytała... enigmatycznie?!

Smutne było jedynie to, że nie chciało mi się kolejny raz smucić.

Ksiądz na pasterce wzniosłe mówił słowa. Powoli i wyrażnie tak by brzmiało ciepło. Ciężko się klęczy gdy w kościele tłum odświętny, posadzka zimna, mokra, obłocona.

Idę dalej, idę chodnikiem.
Drogę przebiegł mi czarny kot.
Uśmiechnąłem się do niego. Lubię koty.

Bliskim, dalekim, wszystkim zmarłym i wszystkim narodzonym.

autor

Wiwern

Dodano: 2005-12-25 02:50:41
Ten wiersz przeczytano 757 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Święta
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »