Pat

chcesz porozmawiać o liściach
ale tak zwyczajnie przez okno
które z szelestem reguluje
półprzytwartość zdarzeń
wszytą korzeniami w ziemię bezpiecznie
na wzór dmuchawca

cierpliwie powtarzasz że jakoś się ułoży
w suche sterty i ulegnę
złudzeniu zazielenienia,
i dam się połknąć
mimo że przy stałym nachyleniu osi
ten kolor nie ma przyszłości

odgarniam włosy by lepiej zrozumieć
klinoński język cichnącego
drzewa i pocieszeń
które wytrzepujesz z okna

bo ty mimo wszystko masz chęć
zajęcia dość poważnego miejsca
wśród kwiatów czereśni
bez przebierania
w pudełku czekoladek
jak byś naprawdę wiedział co ma być
pomiędzy ustami
w gambicie liści

autor

gabriela

Napisany: 2007-09-10 Dodano: 2007-09-13 14:16:47

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie