patrze

idziesz z dumnie podniesioną głową
z śmiejącymi się błękitnymi oczami

jesteś tak blisko
niemal na wyciągnięcie ręki
a jednak tak daleko

przechodzisz obok mnie
uśmiechasz się
serce bije jak szalone

odchodzisz

patrze ze smutkiem na Twoją
pospiesznie oddalającą się sylwetke

z mokrymi od łez oczami wyobraźni
widzę Nasz tanczących walca po parkiecie życia

szkoda że tak śliskim...

autor

tonks

Napisany: 2006-05-06 Dodano: 2006-05-06 14:06:10

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie