patrze

komuś kto pomaga się odnaleźć...

Z nadzięją chcę patrzyć do przodu
I widzieć drogę szeroką
tak prosto do ciebie prowadzaca...

znow nie mogę
upadam
na kolana
by sie modlić
by cię znaleźć
w moich łzach
w krzyku który niesie sie w mym wnetrzu
tam tkwi
i tam jest jego echo

odnajde cie?
nie mam jak
pierw siebie musze znaleźć
kim jestem
po co przyszłam na ten świat
skoro wiecznym bólem jestem
żalem...
nieskonczony poemat
o skończonym życiu
kropka
i koniec
nic nie ma wiecej w jej ukryciu

autor

seeyou

Dodano: 2006-05-11 20:39:08

Ten wiersz przeczytano 573 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie