Patrzę i marzę
patrzę i marzę wciąż myślę o tobie
a puste wieczory marzeniem se zdobię
że może słońce wysuszy to morze
że w końcu usta na twe usta złożę
lecz nikt to olbrzymie morze nie
odmieni
czas coraz szybciej leci tak mijają lata
pędzi jak szalony jesień życia goni
a czas co przeminął samotność to strata
tracę te słowa radości których nie
mówiłem
chciałem ogrzać duszę a już nie
zdążyłem
nie dałem radości co duszę ogrzały
nie są powiedziane bo w gardle zostały
jak pragnę spojrzeć w oczy te szczere
błyszczące
zobaczyć w nich szczęście i ciepło
gorące
to wszystko schowane gdzieś głęboko w
duszy
aż się człowiek rozpłacze i ogromnie
wzruszyły
położyć drżące ręce na twoje kochane
poczuć ciepło ciała głęboko schowane
tulić by zostało tylko między nami
a może i czasem zatrzymać słowami
bo i czasem słowami ogrzewa się duszę
budzi ogrom radości co nadzieję daje
zobaczy się w koło te radosne twarze
a twoja roześmiana przy mnie pozostaje
więc ci pozdrowienia przesyłam zza morza
bądź mi zdrowa szczęśliwa świeć jak w nocy
zorza
więc prowadź marzenia i pokazuj drogę
którą mogę pobiec a biegać nie mogę
Komentarze (12)
Tak z miłością a to jest wspaniałe.
No - widzę,że popracowałeś Kubusiu...Masz od
upierdliwego Jurka komentarz i punkt.
Pozdrawiam niedzielnie:))
Dzięki za szczere komentarze i pomoc w usuwaniu błędów
.Tak to prawda moje wiersze to wszystko to co w
sercu.
Pozdrawiam serdecznie .
Bardzo piekny wiersz:)
Piękny wiersz, o jakiej dziewczynie marzysz?
Kuba, pięknie o miłości i tęsknocie, ale znalazły się
w Twoim tekście drobne błędy, a mianowicie "z za
morza" ( z i za powinny być napisane razem, czyli "zza
morza") oraz wyraz "pobiegnąć", który należy zastąpić
wyrazem "pobiec". Pozdrawiam i przepraszam za te
"drobne", acz życzliwe uwagi B.G.
wzruszy (ły się doczepiło)
Wiersz pisany tęsknotą
- też mi się podoba ten wiersz, ma to coś w sobie:
autentyczność, szczerość, smutek poplątany z
nadzieją... robi wrażenie - poza tym widzę u autora
spore postępy w pisaniu, naprawdę spore - serdecznie
pozdrawiam :)
Podpinam się do komentarza Sławomira.
Pięknie.
Pieprzyć zaimki. Wiersz ma dla mnie nastrój. Niesie
przekaz prawdopodobnie autobiograficzny.
Mnie osobiście wiersz się podoba.
Pozdrawiam serdecznie Kubo :)
Kubusiu mas nadmiar zaimków - me, mą, twoje, twoją -
popraw a przynajmiej skasuj ...
Miłego dnia:))