Patrzę na życie
Patrzę na życie z emocjami
zanim cokolwiek wejdzie mi do głowy
Widzę jak bardzo się myliłem
jak bardzo wtedy byłem młody
Patrzę na życie z obrazami
w których sam idę gdzieś przed siebie
Droga splątana zamiarami
cel niewyraźny przyćmił ziemię
Patrzę na życie ze słowami
one konkretnie wyznaczają
Skąd dokąd iść mam wraz z latami
tych słów co mnie spalają
Majacząc myśli płomieniami
autor
Andrzej Błaszyk
Dodano: 2016-09-08 18:01:00
Ten wiersz przeczytano 1069 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
tak w moim stylu troszkę :) Pozdrawiam serdecznie
bardzo mi się podoba
Z biegiem czasu i z biegiem lat,
ciekawa refleksja.
Pozdrawiam:)
Powiadam: "cel niewyraźny" a jakiś musi być. Inaczej
niebyt nam pisany.
Z wiekie zmienia się nam patrzenie...na świat i
życie...to dojrzewa w nas mądrość życiowa i
doświadczenie.. .pozdraeiam serdecznie
Powiadasz cel niewyraźny, a jest w ogóle jakiś?Może i
lepiej trzymać się tylko słów, które wyznaczają byt,
okrutne. Pozdrawiam . Kali
Refleksyjnie, łap głosik Andrzeju-:)
Pozdrawiam
Często poprzez majaki się patrzy na życie
Świetny, refleksyjny wiersz :) Pozdrawiam i głosik
zostawiam :)
świetna refleksja iść przez życie...
pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo dobry refleksyjny
tekst i przemawiająca do mnie
forma wiersza:}
Andreas, nie żebym się opierał ale to taka czapka na
bakier.
Widzę,że różne myśli chodzą Ci po głowie.
Wiersz jest rymowanym dziewięciozgłoskowcem oprócz
dwóch ostatnich wersów.Można by pokombinować,żeby
wszystkie zwrotki były jednakowe.
pozwolę sobie za jadgrad:) pozdrawiam
gdybym miała rozum w młodości takowy jaki posiadam
obecnie....