Patrzyłem za tobą (wiersz...

https://www.youtube.com/watch?v=MjyvlD0TwiA

Sorry, jak by co, w takim klimacie jestem, a Twój
wiersz...
wpasował się.
Lubię takie teksty.
Pozdrawiam Arsis

Pierwsze wrażenie — zapis... niestety, takie
niewyśrodkowany i cięty zbyt przesadnie; wersy,
sprawiają, że wygląda to dość pretensjonalnie. A gdyby
tak troszkę zmienić wersyfikację i nie dopowiedzieć
wszystkiego!

Mój odczyt np.:
„Patrzyłem za tobą (wiesz — wiersz...)

Szłaś chodnikiem, wzdłuż ruchliwej ulicy miasta. W
krwawym słońcu płonęły
frontony kamienic.
Każda nierówność rzucała swój cień.
Własną aureolę mroku…

Omiatał mną chłodny wiatr,
a nerwowy potok życia składał się jedynie z symboli
i nieważnych gestów.

W nieustannym szumie klaksonów strażackich.
Wycia karetek. Zgrzytania tramwajów na złączach
szyn… Szłaś.
Przed siebie – w zamyśleniu.

Nie odwróciłaś się, bo po co?
Mogłabyś ujrzeć odrażającą,
plugawą mordę? Mógłbym spojrzeć ci prosto w oczy?

Chciałem zataić coś przed światem pod grubą warstwą
makijażu, wyszła z tego jedynie żałosna karykatura
klowna…
Trząsłem się w sobie od natłoku dziwnych myśli, kiedy
ubierałem je w niezrozumiałe słowa…

Zimy wiatr rozwiewał włosy... Organizm domagał się —
kolejnej dawki alkoholu…”

Pozdrawiam serdecznie.