Pełen tęsknoty...
Często mi mówią..
bujasz w obłokach,
tęsknotę wierszem rymujesz,
nie,
ja po ziemi wciąż twardo stąpam,
tak mocno,
że nóg już nie czuję..
Nic na to przecież,
już nie poradzę,
że w zwykłej kropli widzę fantazję,
a gwiazdy,
które mienią się nocą
myśli tysiące w głowie migocą,
torując drogę mlecznej krainy
tak mocno..
słowa nie powiesz
bo brakuje śliny,
zmysły dochodzą do niebios bram
a rano,
utkany.. wiersz już cały mam,
pełen tęsknoty minionej nocy...
... czasami tak po prostu wykrzyczane...
autor
KRYLA
Dodano: 2008-05-27 08:24:22
Ten wiersz przeczytano 1446 razy
Oddanych głosów: 43
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
marzenia są esencja codzienności...szczypta może
uratowac niejedną chandrę!
Cudownie się czyta ten wiersz,no..i rozmarzyc się
mozna..
To tak juz mają poeci - widza wszystko nieco inaczej
Ale nie przejmuj sie, gdyż sa tego owoce - piekne
wiersze.Ten wiersz jest zgabnie napisany, nawet z
nutka dowcipu.Podoba mi sie.
Napiszę króciutko piękny wiersz.
hmm...poeci tak już mają ...słowa tkają się same...
skąd ja to znam ?napisałas wiersz i o mnie -dziekuję
-podobnie jak wielu stąpam twardo po ziemi a od czasu
do czasu piszę - poprostu muszę ,bo inaczej się
uduszę - ładny wiersz
najpiekniejsze mysli przychodza noca - ujelas to
bardzo trafnie
i ja sie zgodze z komentarzem zamyslonej nie jedna
osoba z nas mogla by sie podpisac pod tym wierszme ..
wiersz bardzo ladny podoba mi sie milo sie cyzta ..
achh bujamy w oblokach ale kiedy rzeba stoimy twardo
na nogach
Właśnie ten temat mi chodzi po głowie... i proszę:
wiersz jakby na zamówienie! Dziękuję. Zwłaszcza, że
miło zaskoczyłaś mnie ciekawą formą:)
Bardzo dobry wiersz.
W pierwszym momencie pomyślałam że czytam tekst
jakiejś piosenki. Szkoda tylko że melodii brakuje, bo
wyszłaby z tego całkiem dobra poezja śpiewana :)
Ładny wiersz, szczególnie puenta :)
dobrze się czyta - wiersz z refleksją ale osadzony w
sumie w realiach życia - kiedy trzeba to trzeba
twardo.... kiedy można to można bujać... ale
prawdziwie dobry wiersz nawet o bujaniu w obłokach
pisze się w sumie nie w chwilach pełnej ekscytacji -
należy doświadczać, ale tworzyć zwykle już po
intensywnych doznaniach... Tak odbieram ten wiersz "o
bujaniu i twardym staniu"
W swym wierszu ukryłaś dusze wielu piszących...Właśnie
w swoich zapiskach oddają pragnienia,odczucia i bóle
duszy.Pisanie bez odrobiny serca nie trafia do
czytających.
Podoba mi się że tak piszesz o swoim wierszowaniu.
Masz wrażliwą duszę, jak to poeci, zazwyczaj taką
mają. Ale czasem jest taki dzień że gdzieś umyka wena
i nic się w głowie nie układa . Puste myśli tylko
siedzą. Zwłaszcza kiedy się mocno stąpa po ziemi .
Czy to tęsknota czy tez nie... pięknie Twe wiersze
czytać chcę :)
To w takim przypadku zazdroszczę Tobie ,że twardo po
ziemi stąpasz. Nie wiem jak to sie robi . Ja ciągle
łapie sie ,że moja fantazja to zawsze zaprowadzi mnie
w miejsca , które powodują spóźnienia do pracy, w
ostatniej chwili zapłacone rachunki , wspomnę nawet o
tym ,że zamiast podwozić mojego syna do Liceum
,którego jest uczniem każe mu wysiadać pod gimnazjum,
które już skończył dwa lata temu :) A wiesz mi -
muszę twardo stąpać :) - a to takie trudne ....