pełno w alejkach
pusto w alejkach
ciszej ciszej
na wietrze promyk się kołysze
światła to gasną to się śmieją
podnosząc w kwiatach dźwięk
z nadzieją na dobry dzień
na wieczór dobry
pusto
jak pusto dziś w alejach
jakby się krok zagubił w brzmieniach
dróg odchodzących dróg wydeptanych
przytulam w pustce dźwięk
spod bramy
ach ile głosów ile szelestów szeptów
i westchnień śmiechów gestów
pusto
a pełno
pełno pełno
na zawsze obok
przy mnie ze mną
Komentarze (12)
Pięknie. Pozdrawiam:)
W alejkach pusto, bo tak wypadło, ale zawsze było
pełno ludzi niosących kwiaty na groby zmarłych
bliskich. Pozdrawiam serdecznie.
Przypadł mi do gustu Twój wiersz. Przemyślany.
Przeczytałem z dużą przyjemnością.
Łączę serdeczności:)
Wspomnień i Obecności nikt nie zamknie, nie zatrzyma.
Reszta to tło. Pięknie. Pozdrawiam :)
pusto na alejkach, ale pełno w sercach, myślach,
wspmnieniach.
Ciekawie z refleksją ...pusto a pełno naszych myśli
westchnień i szeptów ...
pozdrawiam serdecznie - dzięki za miłe odwiedziny:-)
Pusto w alejkach na cmentarzu...
Pusto... Chyba pierwszy raz...
Pozdrawiam
Paweł
z prawdziwą przyjemnością przeczytałam...
pozdrawiam serdecznie
czyżbyś była tą odważną szczęściarą
że nie patrząc na dziwne zakazy
odwiedziła alejki Parku Dusz?
Podobno w jednej wsi parafianie
podjęli uchwałę i zmienili nazwę, tak zmienia się
nazwy ulic.
Zlikwidowali Cmentarz Miejski
a zatwierdzili nową nazwę Park Dusz.
A parki nie są zamknięte! (ha ha )
cześć Grazynko, dzięki, że czytasz:)
dziękuję sisy:)
Wymownie i refleksyjnie.
Piękny wiersz...
Pozdrawiam serdecznie :)
Wymownie, Halinko.
"na zawsze obok
przy mnie ze mną".
Dokładnie tak...
Serdeczności ślę, Halinko.