W pełnym od łez świecie

Wszystkim tym co nie powinni być lekarzami i wszystkim tym które nie powinni być pielęgniarkami bo człowiek to nie przedmiot które można traktowac jak zło konieczne

Ubrano was w kitle białe szlachto mała
Przysięga jak papieros przez usta przemknęła
Kariera życiowa otworem przed wami stała
Gdy bieda i nędza za wami wrota swe zamknęła

Dziś gdy po latach duma i sława wasza urosła
I ja zwykły człek cierniami ku wam brnę
Gdy moja boleść do granic wszelkich się wzniosła
Wyższość i pychę waszą gniotę w ziemię i klnę

-Anielski orszak niech twą duszę przyjmie-
Zimne oczy wasze wzrokiem po twarzy mnie biją
Niech śmierć już sztylet z mego serca wyjmie
I z nocą wzniósłszy toast za mój sen wypiją

Pójdę i smutno do Pana Boga bram zastukam
Czy mnie wyrzuci? Czy palcem wskaże drzwi?
Nie, nie uczyni tego bo On zawsze miłości szuka
Która gdzieś na dnie oceanu wśród pereł cicho drży

A słońce mnie ogrzeje, deszcz z czoła zmyje brud
I z przykrych doznań serce wianek sobie uplecie
Włożę go na swą głowę w oczekiwaniu na wielki cud
Że szlachta przestanie w końcu żerować
na pełnym od łez świecie...

Przez takich ludzi moje dziecko cierpiało już zanim jeszcze przyszło na świat.Nie jestem bogaty ale wiadomo jak wygląda w Polsce wizyta prywatna a jak państwowa. Ale mam serce...

autor

Remineo

Napisany: 2011-07-10 Dodano: 2012-08-12 15:01:19

Ten wiersz przeczytano 663 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie