Pentagram na mej piersi

Upust mojej nienawiści wobec chrystianizacji Europy. Zatracone kultury, porzucone wierzenia, społeczeństwa skazane na zapomnienie... oraz niewinne istoty zabijane tylko dla wymysłu chrześcijan.

Prawdziwi bogowie już dawno odeszli stąd,
Wyparci estetyką dzisiejszego świata.
Pozostali święci, błogosławieni i Bóg
Oraz wrzask mordowanych: "Kolejna krucjata!"

Pierwszy odszedł Frey z siostrą, bogowie płodności,
A za nimi oddział elfów w świetlistym zaprzęgu
Dziewięciu smoków, palonych wewnętrznym żarem,
Niszczących wszystko w swojego tchnienia zasięgu.

Trzy Siostry Wyrdu również umknęły w zaświaty
Z płaczliwym szelestem wyschniętej już studni.
Kosmiczne Drzewo zmarniało, choć wciąż jeszcze trwa
Gdzieś na pograniczu światów magii i próżni.

Odyn, bóg wszelkiego życia, uleciał jak mgła
Niesiony przez Myśl na kruczych skrzydłach Pamięci.
Niegdyś szeptały mu do ucha tajemnice...
Zabili ich aniołowie i wszyscy święci.

Gdyby dane mi było zrodzić się millenium
Wcześniej, spotkałabym się na złotym kopcu smoka.
Zapytałabym się o prawdy wyrd i many
I nie skusiłby mnie migotliwy blask złota.

Z elfami wypiłabym za me przeznaczenie
Uważając, by nie urągać ich godności.
Złożyłabym ofiarę, pochyliła czoła
Przed obliczami duchów pełnymi światłości.

Po rytuale zbierania ziół przy księżycu
Zastałabym wroga w moim domu szamana.
Nie magią, lecz siłą wyrwałby mnie z domostwa
I oskarżył o udział w praktykach szatana.

Płonąc na stosie wiedziałabym, że to koniec,
Że oto nadszedł już kres znanego mi świata...
Lecz dzisiaj, po dziesięciu wiekach tylko powiem,
Iż bezsensowną była ta krwawa krucjata...

Bo magia przetrwała.

Wykorzystane tu motywy wierzeń pochodzą z mitologii anglosaskiej. Musiałam je nieco przyciąć i dostosować do ram czytelności, ale chyba udało mi się osiągnąć, co zaplanowałam.

autor

Dama Pik

Napisany: 2005-12-13 Dodano: 2005-12-13 11:40:49

Ten wiersz przeczytano 794 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Sylabiczny Klimat Wrogi Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie