Perły przed wieprze

I znów
kolejny raz
ten sam scenariusz
zdeptane uczucia
krzyczą rozpaczliwie

ból i chłód
obłuda i fałsz
zakłamanie bierze góre
syk zamiast słów
śmiech zamieniony w rechot

nie - nieprawda
to nie ten sam
tamten był inny
intelektualna beznadzieja
szczerzy ze zwycięstwa

cyniczny złodziej
bezduszny prostak
upojony zwycięstwem
zdradzona istota
zatapia się w pustkę

jak bydle
przeszedł buciorami
ukwiecona łąka przestaje istnieć
zmiażdżone uczucia jak sucha
trawa skonały w rozpaczy

i znów
po raz kolejny
ten sam scenariusz
wiatr wzmaga wycie
zagłuszając złowieszczy rechot

przeszywający ból
obolałe członki wiją się
łzy gaszą pragnienie
zaczajona cisza
oczekuje na zdradziecki atak

nóż w plecach
ostrze po samą rekojeść
cel osiagniety
jeszcze tylko - ech
perły zdeptane przez wieprze


30.03.2010 czarnulka1953

autor

czarnulka1953

Napisany: 2010-03-30 Dodano: 2011-12-08 10:22:46

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie