Peron

Pomiędzy dobrem a złem dwa serca na spotkanie się udały
Nie mając nic do ukrycia prócz siły swej miłości
Bogu na przekór złączyć się postanowiły


Wzruszone serce miłości po peronie chodziło
Nie wiedząc ze uf peron ich złączy i rozdzieli
A czas życia biegnący jak nóź będzie ranił im dusze


To peron czwarty ich połączył dal początek drogi
Drogi pełnej wyrzeczeń łez wylanych rozpaczy
To ich odwieczny peron pełen łez


Każdy dzień mijający jest dla serc krwawiącą raną
Godziny upływające były niczym jak wieczność
A każda sekunda była dłuższa niż godzina dzień miesiąc

autor

jano73

Dodano: 2013-01-19 22:24:11

Ten wiersz przeczytano 619 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie