z perspektywy czasu
przeobraziłeś mnie
na podobieństwo
jesiennej madonny
z jarzębinową koroną
ciężko
w gronostajach szacunku
nałożonych
tęsknym ramionom
za jesiennymi drzwiami
za dużo samotności
przypada na nas dwoje
w postaci
bynajmniej nie lirycznej
coś było coś minęło
rdzawy wrzesień
atmosfera
pożądaniem drgająca
patrzyłam
na twoje ciało
w cieniu
zachodzącego słońca
autor
Roxi01
Dodano: 2013-09-29 09:00:52
Ten wiersz przeczytano 1973 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
absolutna nostalgia, aż boli...
Ładna melancholijna refleksja, nie zawsze zachwycamy
się swoimi przeobrażeniami.
Pozdrawiam:)
liryzm,piękno,rdzawa jesień,smutek,samotność,tęsknota
metafory mistrzowskie
tyle emocji w jednych wierszu!
pozdrawiam
podoba mi się ... zwłaszcza to:
/ za jesiennymi drzwiami
za dużo samotności
przypada na nas dwoje
w postaci
bynajmniej nie lirycznej/
Ładnie piszesz :) Pozdrawiam ciepło :)
literówka: odpadł
jesień, i mój listek figowy usechł i odpsdł
obnażając mizerny korzonek
zaraz smutek się zakradł
i pozbawił cię mrzonek -
ale kto wie, co stanie się wiosną,
gdy mi chlorofile wszystkie odrosną!..
..ależ Mariat/niesamowita analityczko/:)może
faktycznie jest to nielogiczne ale kobieta zmienną
jest, ma kilka obliczy w zależności od sytuacji, przez
ten piękny fruwający liść chciałam ukazać jak kobieta
targana jest emocjami/jak liść wiatrem/
dziękuję za refleksję nad wierszem....pozdrawiam:)
|Rox! Popatrz jaki wynalazłam absurd - cała trzecia
zwrotka. Jeśli krew z krwi i kość z kości to
absolutnie nie liść fruwający. Liściem będziesz w
następnym życiu, teraz jesteś prawdziwą kobietą.
Ladna melancholia.
Pozdrawiam, Roxi :)
Wymowny... Ukłony ;))
Piękny wiersz. Rdzawy wrzesień, a październik jeszcze
więcej smutku niesie . Pozdrawiam
To prawa, czas wszystko zmienia. Pozdrawiam
Przecudny wiersz . Romantyzm przemieszany z nutą
pożądania . Pozdrawiam ciepło
jesienne drzwi - super
melancholia i mądrość
pozdrawiam
bardzo poruszający...