Perspektywy Pigmaliona
Nieszczęsny Pigmalionie
smutny królu Cypru
niestrudzenie znoszący
prawdziwe piękno samotności
Pigmalionie - rzeźbiarzu!
stworzyłeś dzieło,
którego zazdroszczą Ci
wszyscy królowie,
utalentowani artyści
- kobietę idealną
Pokochałeś ją,
bo kto nie pokocha idei?
Czekasz na jej ożywienie
Może się doczekasz?
autor
Zbuntowany Wędrowiec
Dodano: 2006-05-23 20:29:42
Ten wiersz przeczytano 581 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.