pet
/w szaleństwie jest blask
gdy tańczymy niczym ćmy/
wapno na ścianach.
słowa wyrastają z drzew
rozkwitają pieszczotliwie z liści
wsiąkają w metafory i błądzą pozbawione
ludzkich odruchów jak rosiczki
i ślepa rosa śpi bezdomnie.
wysycha
więc śnij ludziku - tak pięknie płonie
ostatni cmentarz,
staje się wierszem bez puenty
autor
Ewa Kosim
Dodano: 2017-11-02 23:42:56
Ten wiersz przeczytano 1078 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Dziękuje Eluś :)
Ależ smutne, Ewa...
I wiersz bardzo dobry.
dziękuję kochani :) fatamorgana bardzo ciekawie :)
pozdrawiam serdecznie
wiersz z klimatem....spodobał mi się..
pozdrawiam...
Ewo Twoje wiersze nie są banalne, jak moje :) Tu
trzeba wysilić intelekt. Ludziki bez wyobraźni tańczą
jak ćmy, igrając z ogniem, a świat zmierza ku
zagładzie. Ale wymyśliłam, sorry.
Pozdrawiam i uciekam, bo mi mózg wyparuje :))
Wiersz kupuję ale warunek - tytuł wymieniam, na np. "W
tańczącym płomyku znicza"
Więc śnij ludziku śnij. O przyszłych wierszach pomyśl
trochę, spokojnie sobie żyj, pokochaj poezję, swą
macochę...
Fajny, ciekawy jak zwykle pełen tajemnic wiersz
ukazujący duszę jego autorki, siejącej zamęt w głowach
czytających jej ciekawe wiersze...
Pozdrawiam. Miłego wieczoru:)...
Jrguś też pozdrawiam, annya także pozdrawiam
dziękuję :)
Bardzo na tak
Pozdr :)
Ewcia ładnie piszesz podobają mi się Twoje wiersze na
FB. Pozdrawiam cieplutko z tych zimnych gór
Moniko dziękuję:)
Twoje wiersze Ewo intrygują. Zawsze jest nad czym
pomyśleć!
Pozdrawiam :)
dziękuję kochani za komentarze:) pozdrawiam
... niesamowity klimat wiersz... pozdrawiam :)
szaleństwo nie jest dla ludzi