PEWNE POPOŁUDNIE...

Widzimy się co dzień,
ale jedno o drugim nic nie wie,
widzę ciebie stojącą obok mnie,
obejmuje ciebie mój cień...

Stoimy do siebie plecami,
Ty czekasz na mnie, ja na ciebie,
niebo pogodne nad nami...
Nie poznajemy siebie!

Znamy tylko swoje głosy;
Umówiliśmy się na spotkanie,
tu – przy pomniku Mickiewicza swą duszę
zostawiam dając Tobie nad nią władanie...

Drzewa z radości chwytają się za ręce,
nie wiedząc, że nic o sobie nie wiemy...
Boję się podejść do ciebie
w wiosennym słońcu giniemy...

Nie – nie mogę się zdobyć,
by do ciebie się zbliżyć,
staram się z siebie wiarę wydobyć,
ale................

autor

tozo1

Napisany: 2001-04-08 Dodano: 2007-04-04 19:42:34

Ten wiersz przeczytano 602 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie