Pianista

Pianista


Już zasiadł do pianina
Położył ręce na klawiszach
Przez moment, nastała głucha cisza
Uderzył lekko palcami i grać zaczyna

Melodia opowiada o miłości
Że on ją kocha a ona nie
Że bardzo cierpi i jest mu źle
A w sercu jej obojętność gości


Melodia niesie smutne tony
A muzyk gra, gra jak zaczarowany
W tej granej muzyce jest bardzo rozmiłowany
I przed oczami przemykają nut,przegranych strony


Wzlatują nuty gdzieś w przestworza
Trzepocząc raźnie skrzydełkami
A nad pianistą świeci zorza
Miła popatrz, świeci też nad nami


Wsłuchani w to piękne granie
Oczarowani, zahipnotyzowani, przytuleni
My nie chcemy by nasz świat się zmienił
Chcemy się kochać nieprzerwanie.




15.12.2006

Sławek

autor

czarek50

Napisany: 2006-12-15 Dodano: 2007-02-16 21:53:47

Ten wiersz przeczytano 2566 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie