Piasek prosty jak drut
Wzgardzona.
Odrzucona przez świat.
Opuszczona.
Współczuli jej, a zarazem nienawidzili.
Szukała nadziei, ale nigdzie jej nie
odnalazła.
Wierzyła do ostatniej chwili, że wszyscy
zapomną.
Myślała, że czas zmyje z piasku ślady.
Ale to już się stało.
Wskazówek zegara nie da się obrócić w drugą
stronę.
Wszystko pozostanie, jak było.
Na wieki.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.