Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Piekło

Znowu sama siedzę między ziemią a niebem
W piekle mym ukochanym, gdzie zostanę już.
Grawitacja miłości dla mej duszy za słaba;
Serce ciężkie jak kamień nie da wzlecieć do chmur.

Kiedy płaczę, deszcz słony spływa na świat strumieniem,
Kiedy krzyczę, płomienie złości mojej jak grom.
W górze zmarłego oczy patrzą w moje źrenice,
W dole Twoje oblicze lśni jak sen.

Nie dosięgnę Cię dłońmi przybitymi do skały,
Ty nie dotkniesz mej twarzy, która znika za mgłą.
Wiem już jak krwawi kamień, gdy tęsknota go rani.
Znam cierpienia nienawiść kiedy trawi mnie ból.

Niedostępna, jak Jahwe, siłą swojej bezmocy
Zniknę w mroku milczenia pośród burz.
Może w proch się obrócę pod mogiłą rozpaczy,
Może nikt nie zobaczy mych łez.

autor

Tristia

Dodano: 2007-06-10 00:07:01
Ten wiersz przeczytano 740 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Świat
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »