PIĘKNA DAMO
w podmuchu wiatru, liście spadały
tworząc motyle złotej jesieni,
były tak wielkie i kolorowe
żółte, brązowe oraz w czerwieni
kapryśna damo w ślicznej sukience
w kolorze włosów rdzy, czy kasztana
tańcząc leciutko między drzewami
jesteś szczęśliwa , jak zakochana
podaj mi rękę, chcę poznać szczęście
w tańcu rozkoszy, dotrzymać kroku
kiedy nadejdą chmury wzburzone
ostudzić ciała w deszczu potoku
jesienna miłość ma swe uroki
w przepastnych górach, na morskiej plaży
kiedy przesiewam z piaskiem wspomnienia
czuję ust dotyk, na mojej twarzy
piękna dziewczyno, damo jesieni
zostaniesz również księżniczką zimy
bądź przymnie zawsze gdzieś tam w pobliżu
gdy o swą przyjaźń wspólnie walczymy.
autor
wojtek W
Dodano: 2008-11-04 01:18:22
Ten wiersz przeczytano 1451 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Ciepły i urokliwy wiersz...
Bardzo ciekawy mądry i ciepły wiersz ,jesień ma też
swoje uroki a ty tak pięknie opisałeś że jestem pod
wrażeniem ,powiem więcej jako facet masz dużo
wrażliwości chyba nic wiecej nie musze pisać .
Ślę uśmiech do Ciebie na liściu jesieni
Wierszyk od zaimków bardzo się rumieni.
Jesień się powtarza za często, po pierwsze
ale mimo wszystko lubię Twoje wiersze.
Wiersz jest śliczny i szkoda go szpecić wieloma
zaimkami. Dlatego też postanowiłam wnieść małe
poprawki . Mam skrytą nadzieję , że się nie obrazisz.
1 wers 2 zwr. „damo jesieni w ślicznej sukience
„ („damo jesieni” zamieniłabym na
kapryśna damo ponieważ jesień za często się powtarza w
wierszu) i dalej:
Zwr.4…
jesienna miłość ma też uroki
w przepastnych górach, na morskiej plaży
kiedy przesiewam z piaskiem wspomnienia
czuję ust dotyk na mojej twarzy.
Zwr.5…
piękna dziewczyno, damo jesieni
zostaniesz również księżniczką zimy
bądź przymnie zawsze gdzieś tam w pobliżu
wiem, że o przyjaźń wspólnie walczymy.
(Powtarzam …wiersz jest przepiękny i nie musisz
się przejmować moimi sugestiami.)
pięknie, ciepło i z wielkim uczuciem piszesz o
wielkiej przyjażni, ale czy tylko przyjażni...?
Nie dziwię się,że zakochałeś się w tej złotej
panience. Piękna ta personifikacja jesieni. Gratuluję.
Wiersz opiewający piękno w jesiennym wydaniu... Udany
wiersz.
Czyta się jak bajkę! Wspaniałą bajkę! Wiele ciepła,
wrażliwości, talentu...
Jesienna miłość ma swe uroki, więc się nie dziwię, że
zakochałeś się w tej damie.
Dzisiaj jesteś malarzem, powstał piękny obraz
jesieni, którą personifikujesz . Wiersz traktuje o
przyjaźni, która ma jednak zabarwienie bardzo ciepłe,
więc chyba to coś więcej...
Piękną danę wystroiłeś dzisiaj w kapięcą złotem suknię
poezji, gratuluję pomysłu i wykonania.
Sliczny wiersz.Po szarudze poranka jest jak promyk
slonca.
Ciekawy , ładny i ciepły wiersz. Pozdrawiam