W pięknie jesteśmy razem
W pięknie jesteśmy razem
Ćwiczę zamykanie oczu
Siadam naprzeciw pięknych widoków
(tu nie ma galerii obrazów
więc ćwiczę malarskie spojrzenie
na naturę)
podziwiam
potem zamykam oczy
Nie widać nic
Dotyk słońca, szelest liści, fale*
mogę godzinami słuchać
nie patrząc
Wewnętrzne obrazy
przesuwają się , kłębią, gra pamięć
moja asceza zdaje się na nic
gdy pod powiekami przesuwa się
barwny obraz z rozległym pejzażem
umieszczam tam twoja twarz
wtedy w pięknie jesteśmy razem
Mieć oczy szeroko otwarte
do końca
autor:slonzok
Bolesław Zaja
*fragment –B.Czaykowski
Komentarze (2)
Anno zabierz psa na kolana i zobacz jak on reaguje
śniąc należy do istot żywych stąd jakieś tam
podobieństwo Miło Ciebie pozdrawiam
ciekawa jestem czy tylko człowiek ma taką umiejętność
tworzenia obrazów pod zamkniętymi powiekami.
Cudowny wiersz!!!