Piękno świata
Pośród życia, ludzkich dni.
Poblask słońca z nieba lśni.
Pełnia piękna i przyrody.
Świat się kąpie w kroplach wody.
Okolony pasmem gór.
Szczyty płyną aż do chmur.
Mgła nad nimi , jak welony.
Rozrzuciła swe zasłony.
Na równinach pachnie chlebem.
Pocałunek ziemi z niebem.
Tam gdzie się horyzont styka-
wizualnie słońce znika.
Piękno dolin i przełęczy.
Wiatr tam hula - czasem jęczy.
I kolorów też tysiące.
Deszcz pokropi; świeci słońce.
Kiedy cicha noc przychodzi;
świat istnieje – życie rodzi.
Księżyc cały posrebrzony.
Wciąż rozświetla świata strony.
Dodano: 2013-05-23 11:13:22
Ten wiersz przeczytano 7881 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Bardzo mi się podoba ten wiersz.
Ma w sobie dużo ciepla i optymizmu.Co do uwag
kolegów,to weż sobie je do serca,ale pozostań
sobą.Pozdrawiam.
Pięknie to napisałaś / na równinach pachnie chlebem/
Bardzo mi się podoba . Pozdrawiam. :-))
Ładny, dobrze się czyta. Z interpunkcją trzeba
powalczyć, np. za często są kropki na końcach wersów,
w wielu miejscach niepotrzebne. Pozdrawiam :)
Rozmarzyłem sie w Twoich wersach
tak piękną jest nasza Matka Ziemia
i otaczająca przestrzeń
ładny obraz namalowałaś słowami tego pięknego
wiersza...
pozdrawiam:-)
Czyta się lekko i przyjemnie:)
Pozdrawiam.E.
Pochwała piękna świata opisana w bardzo ładnym
wierszu, pzdrawiam
A my, ludziska,
przed komputerem,
zamiast szybciutko
wybrać się w plener.
Piękny jest świat. Wszystko się zgadza.
Poza kilkoma przecinkami.
Pozdrawiam
Ładnie...aż pojaśniało po wczorajszej
burzy:))pozdrawiam
Witaj, pięknym wierszem dzisiaj zawitałaś, który
rozświetli pochmurny dzień dzisiejszy, miłego dnia.