Piękno świata
Pośród życia ludzkich dni,
poblask słońca z nieba lśni.
Pełnia piękna i przyrody,
świat się kąpie w kroplach wody.
Okolony pasmem gór.
Szczyty płyną aż do chmur.
Mgła nad nimi jak welony,
rozrzuciła swe zasłony.
Na równinach pachnie chlebem,
pocałunek ziemi z niebem.
Tam gdzie się horyzont styka-
wizualnie słońce znika.
Piękno dolin i przełęczy,
wiatr tam hula, czasem jęczy.
I kolorów też tysiące,
Deszcz pokropi świeci słońce.
Kiedy cicha noc przychodzi;
świat istnieje – życie rodzi.
Księżyc cały posrebrzony,
Wciąż rozświetla świata strony.
Komentarze (13)
Witam Cię Marysiu i pozdrawiam:)
Piękne obrazy.Pozdrawiam:)
Dziękuję za ciekawy komentarz pod moim wierszem. Dla
mnie jesteś kobietą o bogatym wnętrzu i nad wyraz
uprzejmą osobą. Taką Cię widzę Marysiu :))
Ciepły i piękny obraz.Pozdrawiam:
Piękne obrazy wprawnym piórem namalowane. Miłego dnia
Mario :)
ładne widoki. pozdrawiam
Kochani dziękuję za miłe słowa.Pozdrawiam.
Ach, jak pięknie słowami pokazałaś piękno świata i
przyrody. Pozdrawiam:-)
dobrze księżyc mieć i słońce,
noc jest ciemna dni gorące,
przy księżycu życie się rodzi...
chociaż w słońcu - też nie zaszkodzi?
Pozdrawiam serdecznie
Piekny obraz przyrody namalowalas Mario. Pozdrawiam
cieplutko :)
Ładny obraz namalowałaś słowami. Wiersz rozbudza
wyobraźnię :) Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
Piękny opis przyrody. Ja lubię zachwycać się jej
pięknem. Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo plastyczny i piękny jest Twój obraz przyrody.
Z przyjemnością przeczytałam ten wiersz.
Miłej niedzieli Tobie życzę:)