Piękność

Pewnego nudnego dnia,
Gdy wyprowadzałem mojego psa,
Zobaczyłem piękną kobietę,
Nie jedną miała zaletę,

Podszedłem bliżej..
Przyjrzałem się twarzy uroczej,
Niczym Nimfa wód leśnych,
Stała się dla mnie srebrem i złotem..

Złotem jak łzy Słońca..
Od gorąca..
Srebrem jak łzy księżyca..
Co piękno podsyca..

Wydawać się mogło, że stoi tam wieczność
Lecz powoli zaczęła ogarniać ją mroczność
Zniknęła w ciemnościach, bez pożegnania
Poczułem smutek, smutek rozstania...

Wróciłem ciemna droga do domu,
O kobiecie nie powiedziałem nikomu,
Lecz nawiedziła mnie w snach,
Opowiadała o pięknych wiosnach..

Rano wstałem rześki i zdrowy,
Do ciężkiej pracy gotowy,
Wszystko dzięki tobie kochana,
Spałem spokojnie do samego rana

autor

Arcus Weld

Napisany: 2008-09-06 Dodano: 2008-09-06 01:03:04

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie