Piękny sen miałem!

Czy to bajka, czy nie bajka...

Śniłem raz jeden sen wyjątkowy
widzenie miałem jakby na jawie
piękna dziewczyna - lat osiemnaście
tańczyła ze mną wśród bzów na trawie

poważna była, patrzyła dumnie
wdziękami swymi bardzo kusiła
a oczy swoje zielono-piwne
niebieskim cieniem przyozdobiła

Było to w Jana - czerwca ognisko
muzyka grała italo nuty
z dymem i wiatrem wzleciało wszystko
i osmaliłem jej wtedy buty

potem był pokój, tylko we dwoje
na siebie zdani - cóż więcej trzeba!
spragnieni szczęścia, wpatrzeni w oczy
spoglądaliśmy wzdychając nieba

złączeni z sobą włosów dotykiem
i pocałunki czule oddając
grzaliśmy ciepłem spragnione ciała
zdumieni szczęściem wciąż odkrywając;

pragnienia swoje, siłę i pewność
tak bardzo w miłość, uczucie wierząc
a jeszcze wczoraj nieznani sobie
teraz swe życie na sobie mierząc

i marzeń wspólnych budując mosty
nie widzieliśmy przeszkód ni biedy
z nadzieją patrząc w ludzi i jutro
postanowienie rosło,... A wtedy!

wezbrało we mnie pragnienie jedno
aż wszystkie tamy, przeszkody padły
dla tej dziewczyny oddałem wszystko
czas dla nas stanął, a gwiazdy zbladły

Akurat wtedy świtać zaczęło
wówczas to właśnie znienacka wyszło,
że niebywałym choć tak prawdziwym
jak jawą we śnie zdarzyło wszystko

Gdy się zbudziłem - rano już było
i sytuację zastałem nową
leżała przy mnie dziewczyna owa
głaszcząc po głowie swą ciepłą nogą

***

Niewiele z tego tu opisałem,
bo jak to we śnie nie można wiedzieć
co prawdą było a co marzeniem
pamięć zawodna, trudno powiedzieć

lecz co się liczy, faktami znaczy
to wierna przy nas czasu się ima
siła wciąż wielka, marzenia wspólne
miłość co w sercach jak cement trzyma

"Tylko miłość potrafi zatrzymać czas"- Jean Jacques Rosseau

autor

Spok

Dodano: 2011-06-25 22:50:02

Ten wiersz przeczytano 628 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie