O pięknym życiu...
Życie jest piękne... To my nie zawsze, to piękno dostrzegamy!
Niczym motyl
Kołyszę się na wietrze
Mieniąc się barwami
Przeżytych chwil.
Na kształt skowronka
Wyśpiewuję balladę
Wśród smug deszczu
Który to zesłany
Niczym manna na ziemię
Napełnia świeżością
Każde ludzkie serce.
Jakby anioł pokoju
Zstępuję na ziemię
Niosąc Dobrą Nowinę
Tym, co zasnęli
W przestworze czasu
Rumieniąc się lekko
Na myśl, że można żyć
Nie umierać!
Jestem tu i teraz
Jako zwiastun nadziei
Niosę szczęście
Tym którzy chcą być szczęśliwi
Przyjdę i do Ciebie
Pustelniku życia
Wskaż drogę
Adres do mnie
Znajdziesz w swoim sercu
Jestem, który Jestem
Pragnij żyć
Nie umierać!
autor
rzodkiewka
Dodano: 2009-01-17 19:28:37
Ten wiersz przeczytano 1010 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Piękne zawołanie: pragnij żyć! Masz rację.
Piękno musimy dostrzegać wszędzie-ale czy to
robimy??.Pozdrawiam
Piękny wiersz.Często nie dostrzegamy sedna w życiu,
nie potrafimy godnie żyć a wystarczy na chwile
przystanąć, pomyśleć...Mamy żyć a nie umierać
Ładny wiersz , ciekawy temat. Pozdrawiam
piękno świata jest i bezie szkoda ze tyle zła
wszędzie plus
Masz rację, nie zawsze dostrzegamy piękno życia... Bóg
jest wszędzie i jeśli to zobaczymy życie się
odmieni... Piękne i religijne zakończenie...