pielgrzymowanina

Uśmiech przez zmarszczkę na czole
Wierci dziurę w Pielgrzymach
Posiekanych bruzdami doświadczonych wiatrów
Stopy mokre zapadnięte w sobie w śniegu
Nie rozumieją

Czemu wierzy w twą dobrą dusze
Znaczy błotnistą drogę bez impregnacji
Czemu mówi ale tez i myśli
Ma na myśli myślisz zbyt szybko
Żeby zrozumieć

Czemu trening nie nie i nie
Miałoby znaczyć szlak słonecznych gołoborzy
Nie przypisany wędrującej

dedykuję Nikomu

autor

zygzak

Napisany: 2005-05-07 Dodano: 2005-06-02 13:15:08

Ten wiersz przeczytano 648 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie