PIEROGI

Skleja sąsiadka pierogi.
Chłopa, aż z głodu coś gniecie.
- Noc ciemna.. kawałek drogi..
sąsiad nie chodźcie.. coś zjecie..

Gdy baba w sień, po śmietana,
on, żeby było ich więcej
- chciał dodać mąki ze dzbana..
Boże! Ugrzęzły mu ręce!

Wsuwa je, między nogi,
bo już sąsiadka na progu!
.. Ona, na talerz pierogi...
a on... że nie chce pierogów!

Rozpacz bierze go dzika
jak te pierogi tak stawia
i tylko ślinę przełyka..
ale dzielnie odmawia...

.. jak pozbyć się tej skorupy?
Zegar północ już tika!
Nareszcie! .. wyszła z chałupy..
.. na róg.. w dół majtki .. i sika...

Sąsiad wypada krużgankiem
widzi.. coś błyszczy na rogu...
więc... wali w to, głupim dzbankiem
– Przez ciebie nie zjadłem pierogów!!!

autor

anna

Dodano: 2007-01-27 07:41:39

Ten wiersz przeczytano 1460 razy

Oddanych głosów: 131

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie