Pierwiosnek
Wybija się do życia
z leśnego poszycia
kwiat dość mały
lecz piękny , bo biały .
On pierwszy na szarej polanie
wiosny zwiastuje nastanie .
Nieśmiało spogląda na świat
i jak jego ojciec i dziad
odrodzenia nowinę ogłaszali
i pożegnanie z zima wyrażali
tak i on w tym pięknym dniu
koniec zimy ogłasza tu !
Drzewo dość podstarzałe
widząc to cudo małe
ukłoniło się z radością
szepcząc z wielką czułością
...witaj biały kwiecie
na tym pięknym świecie
niech słoneczko cię ogrzewa
i życie w płatki wlewa
a deszczyk ugasi pragnienie
i wzbudzi wzrostu łaknienie
byś duży się stawał
i świat z nami poznawał...!
... niech żyje odnowa ...!
autor
painter
Dodano: 2007-06-18 20:19:44
Ten wiersz przeczytano 749 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Bardzo łądny wiersz, być moze to Ty jestes tym
kwiatuszkiem, bardzo podoba mi sie ten fragmęt
"...witaj biały kwiecie na tym pieknym świecie..."
Pozdrawiam :)
Brawo!, ne wiem co u ciebie ale mysle ze ten
pierwiosnek to nowy ty mam taką głegoką
nadzieje.GORONCO POZDRAWIAM :*
... ;) całkiem popieram...