Pierwsza gwiazdka

snom...

Czy możliwe jest by światło gwiazd
Odbijało się we krwi?
By ich zimny blask
Krwią się żywił i czerwienią bił?

Optymizm deszczu i nocy
Zakłóca gwiezdny trądzik
Wkracza w czerń jak ktoś obcy
Grobową ciemność mąci

Dłonie wirują w rytm bębnów
Zwęglone ciała piach użyźniają
Śmierć mierzy wszystkim tętno
Zwłoki żywych się kajają

Dzika orgia przypomina agonię
Splecione ciała drżą orgazmem
Głodne bólu oczy proszą o zbrodnię
Sztylet drwiny wbijając z sarkazmem

Brnę jak ślepiec przez maligmę fetoru życia
I czuję, że się duszę bez Tej Jedynej, mej drugiej połowy
Budzę się zlany potem mimo Jej chłodu niebycia
A wraz ze mną - Krwista Gwiazda Odnowy

wszystkim pokutującym...

autor

Nikitha

Napisany: 2013-12-22 Dodano: 2013-12-23 10:34:23

Ten wiersz przeczytano 604 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie