pierwszy listopada
tego dnia
niebo płacze od
świtu do zmierzchu
nie zostawiając odwiedzającym
pola do popisu
kamienne tablice
wyryły w sercach swoje historie
już bez znaczenia
tysiące łez
dziś zniknie w otchłani
szarości
jutro znów będzie dzień
autor
sisy89
Dodano: 2020-10-31 12:01:03
Ten wiersz przeczytano 1741 razy
Oddanych głosów: 56
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (63)
Oby był lepszy..
Pozdrawiam
niebo płacze i serca bliskich też.
Smutnie i refleksyjnie. Pozdrawiam :)
Dziękuję za wszystkie poczytania i komentarze :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Smutna refleksja
Pozdrawiam
Najważniejsze, że jutro znów będzie dzień :)
Pozdrawiam :)
Tak, niezależnie od morza łez, jutro znów będzie dzień
dla tych, co tu i teraz...
Dobry wiersz, jak zwykle, Joasiu, pozdrawiam.
"jutro znów będzie dzień"
A po nim następny...
Bardzo ładny - skłania do zadumy...
pozdrawiam serdecznie:-)
Zawsze jest jakiś dzień.
Dla tych co zostają, żyją.
Dla nich jest wieczna pamięć.
I miłość co śmierć zwycięża.
Witaj
Refleksyjny tekst z optymistyczną i życiową puentą w
ostatnim wersie.
Dobrego dnia Sisy.
Masz rację, każdy z nas stracił kogoś bliskiego. Te
dni to czas zadumy nad przmijącym bezpowrotnie czasie.
Pozdrawiam serdecznie
Dzień łez, a po nim dzień szans. Ma się kręcić. W
punkt ujęte.
To smutny, melancholijny dzień. Bardziej niż za
zwyczaj odczuwamy brak bliskiej osoby. Pozdrawiam
serdecznie
ja już od tygodnia czuję ból i pustkę
i czekam na ten dzień, w którym naprawdę będzie
jutro...
pozdrawiam