pierwszy śnieg i mróz
w moim ogrodzie
gdzie smutek mieszka
kwitnie wciąż róża
o zmrożonym sercu
ku słońcu kwiat zwraca
opada płatek
za płatkiem na śnieg
czerwienią spływa biel
promyk słoneczny był
przyczyną śmierci
smutna historia
odrodzi się wiosną
autor
Agnieszka B.
Dodano: 2016-11-21 12:04:46
Ten wiersz przeczytano 927 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Witaj Agnieszko.
Wiosna nadejdzie, smutne przeminie, odrodzi się
szczęście.
Pozdrawiam.
;)
Smutno, ale z optymizmem na końcu, plastycznie, podoba
się.
Serdeczności.
Dla mnie wiersz refleksyjny, skłaniający do przemyśleń
nad wartościami życia.
Pozdrawiam:)
ładnie napisane
byle do wiosny :)
ciepło pozdrawiam
Klimat zimny, ale wiersz bardzo przyjemny :)
Pozdrawiam i daję plusik +++
Nie odporne na mrozy róży serduszko aż żal patrzeć
pozdrawiam
U mnie normalnie jest wiosna.
odrodzi się na wiosnę ..
Jej już i promyk słońca nie pomoże...w przyszłym nowe
odrosty z pięknym kwiatem będą oczy pieścić...i tak
się to w naturze kręci...byle do wiosny...pozdrawiam
serdecznie, +
Na wiosnę wszystko sie odrodzi na nowo;)
Pozdrawiam
najważniejsze, że wiosną znów się odrodzi