Pierwszy śnieg. Proza.

Piękny opis listopadowej bieli,
widzę ją patrząc w okno.
Takie widoki sprawiają radość w sercu. Pozdrawiam
Tereniu

Nie lubię zimy...aby do wiosny :) pozdrawiam :)

Wszystko zgodne z aktualną aurą, tylko "pajęcze
ścieżki" o tej porze jakby niezgrabnie, lekko popsuły
mi odbiór.

wyrzucaj całe piękno twej duszy w słowa:)...

Świat w bieli piękniejszy niż w brązach.

kiedy wstałam dzisiaj rano za oknem zobaczyłam jakże
inny , biały krajobraz...cudowna odmiana , tak jak
piszesz niepowtarzalne piękno

"...niepowtarzalne chłodne piękno." :) Pieknie :)

Witaj Tesso. Widzę, że u Ciebie jest już zimowa
atmosfera. Mam nadzieje, że mimo chłodu na dworze
Twoje serce pozostanie nadal gorące. Pięknie ubrałaś w
słowa to listopadowe wydarzenie. Jak zwykle miło było
przeczytać. Pozdrawiam:)

Jak ładnie opisałaś Białą Damę:)) Cudowna
proza...życia.

"Cały świat został
pozbawiony życia ,jakby zawinięty w całun" bardzo
piękny obraz wymalowałaś słowami :-)

Jak zawsze cudownie :))))