Pieśń
Kilka nut niesionych przez świat, niezmienionych przez czas, odsyła w niepamięć żal pomaga odjeść z podniesioną głową gdzieś w siną dal.
Indiański szaman nuci swą pieśń,
słowa jej silniejsze niczym pięść,
kruszą skałę, budzą do życia krople
deszczu,
rozpalają miłość w sercu,
niesione przez wiatr
zmienią ten świat.
Samuraj szepcze słowa do siebie
pieśń, która wiatr rozniesie po niebie
i choć w sercu żal i smutek
znalazł lekarstwo na zranioną
dusze-pieśniowy trunek,
nigdy już więcej nie przestraszy się
smutku i cierpienia
bo dzięki pieśni są one do zniesienia.
W wiosce afrykańskiej słychać jak ktoś
uderza w Djembe,
cichą muzykę w takt której tańczą dzieci na
polanie,
radośnie i ufnie spoglądające w świat,
tańcem się modlą, a modlitwę niesie
wiatr,
wprost do Boga wprost do nieba,
Proszą Go by nie zabrakło im jutro chleba!
Gdzieś ktoś wyśpiewa kilka słów,
zagra na gitarze kilka zwyczajnych nut
modlitwę zaklętą w nuty zaniesie do Boga
i zniknie ból i zniknie trwoga.
Indiańską pieśń niesie wiatr przez ten świat Nic jej nie zmieni nawet czas pozostanie wierna przodkom nawet kiedy umrze ten świat!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.