Pieśń duszy woła

'dusza wręcz krzyczy, znamiona kreśli, nie prześle nikt listu w białej kopercie'M.S

Wczoraj umarło-dziś jest przebudzone,
jeszcze przecieram oczy z niewyspania,
wciąż widzę cud rozkołysania łanów zbóż,
czyżby omam,czyżby coś nowego nadeszlo?
-to co niby proste w określeniu niby nie (ścisz cisze).

Aby do czegoś dojść,trzeba ruszyć w trase,
przystaninie szukać,a bez przerwy kroczyc
w zmeczęniu i w dniach radości oraz w ulewę,
to dla serca sucha przystań w czasie złym
-to tęcza przymierza niczym w oczach iskra (się skrzy).

Wręczam wolnosć Ci,niechaj przemówi do serca
szumem swym o wszystkim,co chciałam wyznać
i zostanie miotane niczym pyłki przez wiatr
-te słowka o miłości i uczuciowej zdradzie,oj
ukochany, gdybyś tylko...,tylko wiedział...(ile ran).

Ile sciezek ukrytych w łanach zbórz, tak cierń
głosu woła o pomoc, gdy Ciebie nigdzie nie ma,
w noc i dzień przecieram oczy,boje sie ze oszalałam
-to co niby proste to zabawa w 'ciuciu babke'-omam,
oj kochany,gdybyś tylko mogł mnie zrozmuieć (choć raz).

Juz wiem, ze umiera sie parami, a dol tylko jeden,
w papierach prosze ofiaruj mi tylko samego siebie,
nie chce złota,nie chce znać tamtych dni
-gdybyś tylko wiedział,tylko zrozumiał ile miałam miłości,
hektary złotych zbórz,a w sercu jedyną perłe (dla ciebie).

autor

Esther

Napisany: 2011-08-01 Dodano: 2011-08-01 18:45:39

Ten wiersz przeczytano 564 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie