Pieśń Jutrzenki
Gdy nadejdzie świt
Z blaskiem jutrzenki zwołają wilki nas
Ogromny strach
Przed czułością z jaką czas porywa
Śmierć, wieczność i wstyd
Jakiego nikt nie doznał nigdy w życiu
Zanim pieśń dotknie twarzy twej
Zanurzymy się jeszcze raz
W odmętach Wiary naszej w ten
Świat zamknięty kluczem wiatru...
Kiedy nadejdzie świt
Z blaskiem gwiazd ulecą sny
Pod nieboskłonem myśli szepczą czule
Krzyk! Zabić nas chcą!
Przekłuć Sztyletem złudzeń nasze
tak naiwne oczy łez...
Zanim ostrze dosięgnie cię
Nim chwila w wieczność przemieni czas
Z blaskiem jutrzenki milkną w nas sny
Z blaskiem jutrzenki Wilki zwołają nas...
Wieczność, skończy się!
Na zawsze wierzę że będzie trwać
Nadzieja w kolejny świt by poznać
Nowy sens który szyje wieczność nam...
Lecz kiedy skończy się dzień
Nicość ogarnia wzrok
W atramencie topisz się
Do przepaści ostatni krok...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.