PIEŚŃ MORZA
/ z szuflady /
Pod falami morza
pod wiatru tumanem...
pod gwiazdami nieba
i ogromnym kranem....
"Na dnie wśród ciszy słonej
morza leży
spokojem i wolnością
jak dziecko się cieszy.
I śni o tamtych latach
co już przeminęły,
jak w podróż się udał
i świat cały przebył.
Jak w sztormy i wichry
przy żaglach i linach
z wielką ręką morską
siłował się i ścigał.
Lecz ona była szybsza,
i dopadła go w końcu.
Walczył,
choć miał coraz więcej wrogów..."
Śpij słodko, mały marynarzu,
zamknij swe oczka jak niebo czarne.
I otul się, mały marynarzu,
w szal z łez po tobie.
Eurydytko, dziękuję Ci za rady :))
Komentarze (21)
Ciekawy temat wiersza, niezbyt często wspominany na
portalu, marynistyczny, nieregularny. W kilku
miejscach niepotrzebnie powtarzające się słowa, kilka
zbędnych.np.jak to w podróż się udał... jak to sztormy
i wichry... lepiej będzie bez "to",wystarczy także,
zamknij oczy, jak niebo czarne. Niemniej jednak podoba
mi się.
cichy, ciepły, pełen spokojnego smutku...ładny
wiersz,pozdrawiam
Ciekawy wiersz, skłania do refleksji. Można się też
rozmarzyć. Pozdrawiam:)
Wiersz sklania do przemyslen
osobiscie mnie sie bardzo podoba
zycze weny i pozdrawiam
piękny wzruszający wiersz - płynie lekko.
Rymy co prawda są..ale nieregularne..Ładnie.. M.