Piętno narcyzów

patrzysz w okno
płaczesz za kaktusami
potłuczone myśli żebrzą
o promień słońca

cicho rosnę w dzień
na rzęsach mam kurz nocy
znasz te znamię
piętno narcyzów

kiedyś tak przejrzyste spojrzenia
dziś głód zielonych obłoków
zostaw moje nietoperze
uwielbiam z nimi zanikac

Ty nie pojmiesz pięciu ścian serca
nie nakarmisz lilii krwią
nie patrz tak na mnie
ja potrafię kochac

nie gonię Twoich oddechów
łapię tylko cmy
umiesz łamac obojętnośc
najlepiej kantem dłoni

puchną stłamszone słowa
umiesz śnic?
to uwolnij mnie
nie chcę zapomniec pięciu imion

wiesz chyba ginie mi dusza
tak tak to od tych tabletek
nabyłam odpornośc zdrajcy
ale czekac nie potrafię

zgiń wśród splotu żył
tylko tak zapamiętam
tak ocalę od zapomnienia
nasze imię

Narcyz się nazywam...

autor

Broken Heart

Dodano: 2008-08-05 23:29:35

Ten wiersz przeczytano 400 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie