Piołun
Źle, kiedy siada do stołu
oset, pokrzywa i piołun…
Nie naprawiaj komplementu,
bo się zbłaźnisz do imentu.
Dziad ma szanse nikłe
na życie niezwykłe.
Kilka cięć prawdy, kilka retuszy
i można niezłe kłamstewko uszyć.
- Przywilejem było, Tadzik,
patrzeć jak król kupę sadzi.
- Coś zmieniło się w tej puli?
- Tak. Dziś mamy mnóstwo króli.
Choćbyś miał nawet zerowy przebieg
- to i tak przyszłość przyjdzie do
ciebie.
A choćbyś skręcał na sto sposobów
- to każda droga wiedzie do grobu.
autor
anna
Dodano: 2020-01-19 08:59:42
Ten wiersz przeczytano 1816 razy
Oddanych głosów: 87
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (56)
Wszystkie zyciowe, prawdziwe.
Pozdrawiam:)
Pomysłowe - fraszki to Twoja specjalność - sypiesz jak
z rękawa - serdecznie pozdrawiam :)
Odbieram jako osobne fraszki i wszystkie uznaję za
pierwszorzędne :)
Piołunem Anno posiałaś
i jak zawsze radę dałaś.
Pozdrawiam z przymrużeniem oka.
Świetne fraszki, pełne życiowej mądrości.
Brawo Aniu :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Mdrości warto poczytać ;)
Pozdrawiam
No to posypałaś nas prawda Anno...
Aniu wielkie brawa ! Miłego dnia :)
Wszystkie dobre i jesteś jedną z poetek, której mało
kto w tym temacie sprosta.
Dobrze fraszki, najbardziej przypadła mi do gustu
ostania.
Miłego dnia Aniu życzę:)
Nie będę żadnej wyróżniał, wszystkie znakomite!
Pozdrawiam serdecznie :-)
W drodze do grobu
znalazłem chwilę (na czytanie).
Pozdrawiam mile. :):)
A może bohaterowie z pierwszej zwrotki dogadają się?
ładnie i prawdziwie:)
Zawsze się Ciebie dobrze czytało. :)
Nauczysz mnie?