Piosenka

Taka piosenka, którą śpiewała moja babcia, mama i ja (mojemu dziecku). Nie wiem kto jest autorem, ale idzie przez pokolenia w rodzinie. Może ktoś też ją zna?

Hen tam gdzieś na samym końcu świata
w dużym lesie stała mała chata,
a w tej chacie, rzecz wprost nie do wiary,
mieszkał sobie pewien dziadzio stary,
dziadzio chwat miał 100 lat
i tę wadę najdziwniejszą miał ze wszystkich wad.

Miał sobie dziadzio stary ogromny puzon,
grał na nim miły dziadzio sobie i muzom
i też tę przyjemność dziadzio miał,
szedł przez chatę pił herbatę i grał.

A na drzewie, stary dzięcioł
w takt mu stukał z wielką chęcią,
słoń na ścieżce siadł przy klombie,
grubym głosem grał na trąbie.

Ogromny lew z podziwu w głowę się drapał,
skąd u dziadunia taki młodzieńczy zapał,
skąd tyle siły dziadzio w sobie ma,
że tak chętnie i namiętnie na puzonie gra.

Tylko wielbłąd srodze rozdrażniony,
chodził zły bo tyfus miał szczepiony,
tego dnia rzekł do lwa,
nasz dziadunio mi na nerwach gra.

Więc na pomysł wpadł złośliwy garbus,
przyszedł nocą przyniósł wielki arbuz
i gdy dziadzio poszedł spać,
zatkał mu arbuzem puzon żeby nie mógł grać.

Rano dziadunio się uśmiechnął pod wąsem,
wziął do rąk duży puzon chciał rozpocząć koncert,
tak dmuchał aż mu krew uciekła z lic,
najpierw dmuchał potem słuchał, co?... Nic!

autor

Ewiann

Napisany: 2015-11-06 Dodano: 2015-11-06 19:53:19

Ten wiersz przeczytano 2235 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie