Piosenka dementywna
Jestem w tobie zakochany bez pamięci -
tak, że nie wiem kiedy wszystko się
zaczęło.
Pod wierszami, jak pod palmą, cię spotkałem
-
jakby słońce się zza chmury uśmiechnęło.
Bez pamięci pokochałem twoje oczy -
nigdy wcześniej takiej głębi nie widziałem
-
a niepamięć do tej chwili tak mnie
mroczy,
że nie pomnę, czy je kiedyś całowałem.
Dziś ty wspomnij sobie o mnie przez minutę,
bo z pamięcią twoją lepiej jest jak
mniemam.
Nie popadłaś w zakochania ciepłą nutę,
choć kojarzę, że przychyliłbym ci nieba.
Ref.
Zapatrzenie, zapomnienie w oczach ciemnych
-
w niepamięci po pamięciach zanurzenie.
Jeszcze kiedyś może zdołasz mnie
pokochać
pod palmami moich wierszy - mam
marzenie,
mam marzenie.
Komentarze (11)
Nie powiem... fajny tekst. :)
Przyjmij podobaśki :)
Zapomniałam co napisać chciałam
i z tej niepamięci przeczytałam... :)
Pozdrawiam :)
Pięknie :)
,,Dziś ty wspomnij sobie o mnie przez minutę,
bo z pamięcią twoją lepiej jest jak mniemam.'' dobry
przekaz
pieknie o zakochaniu...
tez bym posłuchała słów w piosence:)
zostawiam usmiech z podobaniem:)
Melancholijnie i z nutką humoru.
Miłego wieczoru:)
za
:)
Bardzo dziękuję z czytanie.
Miła piosenka ciekawe jaka melodia... serdeczności
Zakochanie (się) bez pamięci - znane, powtarzane po
wielokroć w różnych konfiguracjach wydaje się być
takie proste, zrozumiałe.
Jednak w Twoim wierszu - może przez dosłowność ujęcia
*bez pamięci* - nabiera nowego znaczenie.
Dobra, Ewka - powiedz wprost - to POEZJA i PIĘKNO,
wcale nie dementywne.
Ale, gdyby nie *melancholijny* klimat, poszłabym
w innym zupełnie kierunku.
Wszystkiego miłego, Predatorze :)