Piosenka ostrzegawcza

Na pocieszenie Moim Brązom Najukochańszym

To sierpnia koniec i jest taki dziwny nastrój -
kompletny zastój, kompletny zastój.
Bo idzie jesien,
każdy myśli, co przyniesie,
co nam przyniesie?
Jest taka myśl.

A wraz z jesienią
ludzie też się trochę zmienią,
trochę się zmienią. Na lepsze czy?
Bo szczypta smutku
na nas wchodzi powolutku,
tak powolutku - suchy liść drży.

Ref.
Bo sierpień smaga nas porannym, rześkim chłodem,
tak mimochodem, choć ciepłe dnie.
Czy na piechotę, czy też jedziesz samochodem -
spalone osty,
a w liściach mosty
i ja i Ty.

Bo w sierpniu jednak coś się często nie udaje,
jeżdzą tramwaje, a czasem nie.
Elektrownia prąd odetnie,
swym zwyczajem? Tak się wydaje,
kląć pozostaje -
dosadnie, szpetnie -
w sierpniowy czas

Ref.

Bo sierpien smaga nas porannym rześkim chłodem,
jak cola z lodem - wciąż ciepłe dnie.
Czyś najedzony,
czy przymierasz lekko głodem -
jękniesz z zawodem:
jesień nas chce.

autor

Galeon35

Napisany: 2016-08-30 Dodano: 2016-08-30 10:42:28

Ten wiersz przeczytano 683 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Monolog Klimat Ironiczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie