Piosenka o umieraniu ...

Napiętnowani kainowym znakiem,
Napiętnowani grzechem Ewy
Stajemy sami przed całym światem,
By zebrać życia ziarna i plewy.

Stajemy sami w życia krainie,
Nie wiem, co będzie i kiedy zginę.

Stajemy z lękiem na duszy i twarzy,
Przypominamy sobie doznane urazy.

Czy życie było życia warte?
Czy poddajemy się, czy żyjemy uparcie?

Jednak lęk przed dalszym życiem,
Bierze górę i dalej w ukryte.

Słodka wolność, wiatr we włosach,
Miły dotyk nieba, w dole rosa.

Lecz upadek odbiera życie,
Odbiera szczęście bycia na szczycie.

A samo życie jest darem dla człowieka,
A śmierć i tak na każdego czeka.

A może lepiej odejść wcześniej ze świata,
Nie będzie to dla nikogo zbyt wielka strata.

Szybciej zostawię świat nieco mniejszy
Będzie beze mnie dużo piękniejszy.

autor

anastazja5000

Dodano: 2006-09-11 09:51:57

Ten wiersz przeczytano 696 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie