Pisane z Ziemi - planety Venus
dla Xeni - poetki z innego Portalu, z którego "zniknęła" nie zostawiając śladu i szans odnalezienia
Rozbiłaś mnie w szczątki
zupełnie...
- Trafiłaś – Księżycem... – w mą pełnię.
Wczoraj – Księżyc był taki duży.
Muszę – głębiej – sam w siebie – sięgać
lub – zupełnie się schować – zanurzyć.
Lecz – i z głębi – także chcę krzyczeć:
jesteś dla mnie!
wciąż – Ziemią!
– - Księżycem!
Przyciąganiem energii – zupełnym.
Chcę się schować...
- lub żyć
- w - Twojej pełni.
......
Właśnie jesteś – swym wierszem – w
koniaku...
a wiersz – przecież – niewinny to napój
(- lecz- Ty - jesteś... - wytrawna i
winna...)
- więc - wypijam procenty
wiersza
- i w kieliszku – poezji – zasypiam...
ci się śniło... - Poezji... - klinika?..
(powiem – tyle... - w wierszach swych... -
gejsza
- to jest przy niej – jesienna jak
lipa.)
......
Ja... - snów na dnie – z kieliszka... -
księżycem,
zanurzony w słoneczne brandy.
Piję smutki... - Nikomu nie życzę...
aby – poznał mój smutek zupełny.
Daj mi – proszę – choć taki przywilej,
jak maleńki rąbek swej sukni...
XENIU – powiedz – JAK CI NA IMIĘ?
że od Ciebie – dzień swój zaczynam,
że – bez Ciebie – wciąż dzień
jest okrutny.
W noc – przechodzisz... – I stajesz – w
ramach,
- złota plama – dojrzała... - jak
pizza...
Ręka sięgam... - i... - cala – mizeria.
Wczoraj – byłaś... – w zaćmieniu
Księżyca.
( w ciemnej sukni... - ach! - takiej
ciemnej...
- nie wiedziałem, czyś Ty? - tu... – i - (-
zgwalcona?!.)
(- Przeze mnie...)
11. 02.2017 r.
Komentarze (53)
Kiedy pragnienie bycia z ukochaną osobą sprawia ból
można go jedynie ugasić potokiem miłosnych wyznań...
świetny wiersz o nieodżałowanej Xeni
Slawku i Renatko! - wiersz jak w oparze alkoholu, ale
- to bylo pisane w upojeniu i szoku milosnym. Jej
poezjamną zawladnęła. Ponoć i ja nią zawładnąlem. Tego
normalna psychika nie mogla znieśc bez uszczerbku dla
codzienności.
Pozdrawiam serdecznie:)
Ogromne podziekowanie za przychylnośc dla nielatwego
chyba wiersza.
Po przeczytaniu czuję lekki zawrót głowy , jak po
mocnym drinku ;)
Podoba mi się konstrukcja i treść.
Pozdrawiam cieplutko :)
Znakomicie napisany wiersz.
Pięknie jest zasypiać w kieliszki poezji.
Niektórzy autorzy świecą na jej nieboskłonie jak
księżyc w pełni.
Xenia1 też odeszła z tego portalu... na zawsze.
Pozdrawiam serdecznie Wiktorze.
Tadziu! - Dlugo nie bylo Cię na Portalu, przez pewien
czas - ja bylem prawie nieobecny. Dobrze, ze jesteś
znowu: jeden więcej mocny punkt nasego portalu.
Pozdrawiam serdecznie:)
Zosiu! - ja także czytam Twoje wiersze. Są piękne, ale
coś mnie w nich niepokoi. Martwię się o Ciebie.
Dziekuję za zajrzenie i pozdrawiam:)
Pięknie, Wiktorze.
Czytam z wielką przyjemnością :)
Drogi Wiktorze
Piszesz piękną poezję i zawsze w swoim specyficznym
stylu, a ja także zawsze Twoje wiersze czytam z dużą
przyjemnością.
Udanego dnia.