Piszę, i piszę
Piszę, i piszę,
Ciągle od nowa.
Tak pragnę słyszeć,
Spisane słowa.
Jest ich tak dużo,
Lecz ciągle mało.
A komu służą,
Znać by się zdało.
Piszę , coś tworzę,
Słowa dobieram.
Może i gorzej,
Ale myśl szczera.
Jest tego dużo,
Lecz ciągle mało.
A komu służą,
Znać by się chciało.
Piszę króciutko,
Czasami długo.
Przeciwko smutkom,
Krzywd lanych strugą.
Jest tego dużo,
Lecz ciągle mało.
A komu służą,
Znać by się chciało.
Piszę bez treści,
A myśl wciąż płynie.
Muszę pomieścić,
Niech nie zaginie…
Piszę , i piszę,
Ciągle od nowa.
Tak pragnę słowa,
Własne zachować.
Komentarze (6)
Witaj Grandzie.
Pisz, bowiem to Twoja pasja,
a poza tym masz do pisania
predyspozycje i wiele do
powiedzenia.
Pozdrawiam:}
Ładny wiersz, fajnie się czyta. Jeśli mamy taką
potrzebę to warto pisać, choćby dla siebie, a przy
okazji może też ktoś przeczyta. Pozdrawiam :)
A jeśli nawet
nikt nie przeczyta
- sobie na chwałę,
życia przeżycia.
Pisz bo masz dla kogo czyli dla siebie i
innych...pozdrawiam serdecznie.
:)) Też mam tę chorobę co peel, ale liczę na to że w
końcu się wypiszę.
Miłego dnia.
...pisz i pisz...Twoje słowa przylegają do serca i
pomagają ugasić smutki...fajny taki na 5 sylab wiersz,
czyta się go ppłynnie, tylko dodać muzykę i masz" kull
hicior"...pozdrawiam serdecznie